понедельник, 20 декабря 2010 г.

ბასასოს

შენს გამო ცალი ხელით ვშლი საწოლს.
შენს გამო ცალი ხელით ვხეხავ სტაფილოს, ვაშლს, კომბოსტოს,
მეორე ხელში შენ ფართხალებ და ჰაერში ფეხებს ასხმარტალებ.
შენს გამო ღამის ოთხ საათზეც მუსიკას ვუსმენთ და თმებს საერთოდ ვეღარ ვივარცხნი.
შენს გამო გულაღმა წოლას მივეჩვიე, რადგან მხოლოდ მუცელზე ყუჩდები. მკერდზე თავს მადებ და იძინებ.
შენს გამო გაზზე მუდამ გადმომდის საჭმელი, მერე ორივე ერთად ვწმინდავთ, შენ ჩემს თეძოზე მოკალათებული პირღია და მე ლაქასთან მებრძოლი.

შენს გამო ერთია უკვე დღეც და ღამეც, ხან როდის იძინებ ხან როდის.
შენს გამო აღარ მაქვს მობილური, იმდენჯერ დააგდე, გაფუჭდა.
შენს გამო მაცვია წითელი საღამური, გიჟდები ამ ფერზე. თვალებს აფაფხულებ და ჭყლოპინებ მთელი წუთი.
შენს გამო ვისწავლე იდაყვით წყლის ტემპერატურის გასინჯვა, თერმომეტრის ერთი ჩამოქნევით 36 გრადუსზე დაყვანა.

შენს გამო დიდი, გრძელი ნაკერი მაქვს მუცელზე,
მერე მოგიყვები, როცა გაიზრდები ამას.
შენს გამო სტრიები გამიჩნდა თეძოზე, ძუძუზე.
შენს გამო ვერ ვიკრავ პიჯაკებს, ვერ ვიცმევ ,,მაიკებს”.
შენს გამო დღეში ორ ლიტრამდე რძიანი ჩაის დალევა მიწევს.

ჯერ შვიდი თვის ხარ, წინ კიდევ ბევრი ,,შენს გამო” გველოდება მე და შენ.

ოღონდ ახლა დამაძინე რაა.