დღეა უბედური.
შავი და უსახო.
ხალხსაც ცხვირ-პირი ჩამოსტირით.
ეკლესიიდან მოდიან, დაღლილები, ნაზიარებლები და მაინც უბედურები.
იმიჯია ასეთი.
,,საკურნებლად სულისა და ხორცისა”, - ქუჩაში შეხვდა ნაცნობი ნაცნობს.
მაინც ჩაჟამულები არიან, არა ბედნიერნნი. ყიდულობენ პურს და სახლში გარბიან.
შიათ, არადა უზეთოზე არიან და პურით და ჩაით უნდა დანაყრდნენ მხოლოდ.
თავსაფრები ეკლესიის კარებთან გროვად ყრია.
ქუჩებს შეეფინა უმანდილო მანდილოსნები.
ზოგმაც შარვალს მოხვეული თავშლები მოიცილა.
დღე საიდუმლო სერობის ხსენებისა.
ვის დავბან მე ფეხებს? ან მე ვინ დამბანს ფეხებს?
დიდი ხუთშაბათი მიილია.
2 комментария:
mzimea, Tumca kargi:)
მადლობა:)
Отправить комментарий