,,ინკლი, ბინკლი , კა-მა -ცინ -კლი, ვიშ -ლა-ძე, ვისი ხელი გინდა შენ ამო-ირჩი -ეეეეეეეე."
თოვდა. . .
ჭრ -ჭრ -ჭრ ხმა მოდიოდა ჩემი ჯარისკაცული ჩექმებიდან.
ჩემს ფეხდადგმულ თოვლზე კვადრატები რჩებოდა.
მდევარი, რომ მყოლოდა ადვილად მომაგნებდა.
მდევარი არ მყავდა.
,,ინკლი, ბინკლი , კა-მა -ცინ -კლი, ვიშ -ლა-ძე, ვისი ხელი გინდა შენ ამო-ირჩი -ეეეეეეეე."
სველ ქვებზე ფეხი მისხლტებოდა.
გვირილების გვირგვინი ძალით , რომ დამაკოსეს თავზე თვალებში მეფხატებოდა და სიარულს მიშლიდა. მომძვრა, არ ამიღია.
ბუჩქებში შევხოხდი და გავიტრუნე, მგონი არც ვსუნთქავდი.
გვირგვინი დავარდნია, ასე წამოსულა - მომესმა ხმა.
როცა გეტყვი ი - ი - ი, მაშინ გამოდიიიიი - მიყვირიან დაბლიდან.
,,სტუკ!”, ,,სტუკ!” მიპოვეს . . .
,,ინკლი, ბინკლი , კა-მა -ცინ -კლი, ვიშ -ლა-ძე, ვისი ხელი გინდა შენ ამო-ირჩი -ეეეეეეეე.”
ფანჯრის რაფაზე ვზივარ, სქელი ფარდა მფარავს.
ოთახში ბოლთას ცემს, რაფიდან ჩამოსვლას ვაპირებ და ყურებში ჩამესმის; ,,არ გამოხვიდეეე”, ფეხებს რაფაზე ვაწყობ და ვიტრუნები.
გავიგონე . . . ,,დავასტუკე” ...
2 комментария:
magaria tu daastuke da axla marto xar.
sheni leqsebi ise magra momecona, rom aucileblad gipoviiii.
:))))
სახელიიი:)
Отправить комментарий