ქარი აჭრიალებს მორღვეულ ჭიშკარს.მე კი შენ მგონიხარ.
მგონია მოხვედი.
მოხვედი შორიდან.
დაღლილი.
ლილაში გავლებულ პერანგებს გახვედრებ.
გაყვედრი იმ დღეებს ჩავლილებს უშენოდ.
ჩანაცრულ ბუხარსაც სქელ ჯოხით ვაღვივებ.
მერე კი გაკოცებ, გაკოცებ უთვალავს.
მგონია მოხვედი.
მოხვედი შორიდან.
მეც დაგხვდი დაღლილი.
დაღლილი ლოდინით.
ხელებით ფეხებით,
თითებით, მუხლებით,
თვალებით, ტუჩებით,
მჭირდები მორფივით.
მგონია მ ო ხ ვ ე დ ი !!!!
Комментариев нет:
Отправить комментарий