ვეწევი სიგარეტს, ვეხვევი ნაცრისფერ ბოლში.
ვეხვევი შენს მკლავებს, ამავ დროს ვიწვები დროში.
მაგვიანდება როგორც ყოველთვის. წასვლა კი არ მინდა.
მოხდება ისე რომ შენ არსად გარბოდე?
ან კიდევ მე მქონდეს დრო თავზე საყრელი?
ან კიდევ
ქუჩაში გამოსული კედელს არ ავეკრა.
თვალით არ დავზვერო ფანჯრიდან მიდამო.
ოდან ხმაურზეც კი არ გვქონდეს შიშები.
რა გვქვია ახლა ჩვენ? ნამდვილი გიჟები! ! !
Комментариев нет:
Отправить комментарий