რა მოვბოდე, რისთვის მოვბოდე არ ვიცი, მაგრამ მეწერებოდა და დავწერე:)

თავიდან იწყებ ა მართა+დათოს=შეყვარებულებს.


ეს წარწერა გხვდება სკამზე, მერხზე, ჭიშკარზე. ფხაჭნი, შლი, თუმცა . . .
მერე ღამით ხვდები ჩუმ-ჩუმად. ღამე რაღაც სხვანაირია თორემ, დღე ხომ ისედაც ასჯერ ნახულობთ ერთმანეთს. მერე მეორე ზაფხული მოდის და ვაა, ისევ დათოზე გეფიქრება.

,,ბრისილი მიაუს“ მხოლოდ მისი კოცნისთვის თამაშობ, ძმაკაცები ხომ კარგად აწყობენ შენთან მოახვედრონ კოცნისას დათო. შენც მეორე დილამდე გიხურს ლოყა.

ერთხელაც მიხვდები, რომ დათო აღარ გიყვარს. სწავლობ და სხვა არაფრისთვის არ გცალია.
სტუდენტი ხდები და ახლა კახა გამოჩნდება.
მერე გიორგი, გელა. . .

ვერცეთთან ვერ დაწექი, არ გაცდენია თქვენი ურთიერთობა ხელის ფათურსა და მუცლის ტკივილამდე მისული ვნების უკან ჩაბრუნებას.
ახლა ისევ მარტო ხარ.

(სახელებს ვცვლი)

დავიწყოთ - მაიკო,ლამაზიაა, გრძელი, მოცეკვავე, გათხოვილია კი, ორი შვილის დედააა, თუმცა ის გადარევა-გაფრენა რაც სულში უზის არასდროს არ ჰქონია. არც საწოლში გაუფრენია არასდროს, ან პიანინოზე, თოხის ტარზე ან რა მნიშვნელობა აქვს. ზედმეტად წესიერად ცხოვრობს, შაბათ-კვირას ეკლესიაში დადის და ყველა წინადადებას ,,ღვთის ნებაა“ აყოლებს. ერთი პოზის ერთგულია, ან თვლის რომ ესაა სავალდებულო და ცხოვრობს ასე.

ნინო - თხელი, ხორბლისფერი. თავისებური შარმი აქვს და ჭკვიანია. ალბათ ამიტომაც გაურბის ყველა. უნდა გადარევაა, თავაწყვეტილი ვნებაა, ბევრი თავგადასავალი, ბევრი სიგიჟეე, მაგარი ფოტოაპარატი და იმ ერთან ერთად მსოფლიოს შემოვლა. ორი ჭიქა კონიაკის შემდეგ პლასტელინივით ლღვება:) - არც ისე პატარაა და ქალიშვილია.

თამუნა - სიფრიფანა და როგორც ერთმა საერთო ნაცნობმა მითხრა მინიატურული, მგონი თვითონაც არ იცის რა უნდა. არც არავინ შეხვდა ჭკვიანი რომ მიახვედროს, აგრძნობინოს. უფრო ნარცისიაა და არც არავინ უმღვრევს წყალს ჯერ ჯერობით :) - ნინოს ტოლია და ქალიშვილია.

ეკა - კისკისა, მჩქეფარე, აი ისეთია უმალ, რომ ააფორიაქებს კაცს. ორი შვილი ყავს და ქმარსაა გაშორებული. ექვსი წელია მარტოა და სექსის გარეშე ცხოვრობს. არადა სულით პეპელააა.


მყავს კიდევ მეგობრები, მაგრამ თავს შევიკავებ მათზე საუბარისგან, რადგან ამ ბლოგს ერთის ქმარი და სხვების გარე-გარე მოსიარულე მამრებიც კითხულობენ , ხოდა
არ ავიტკივებ თავს და ამით მოვრჩები:)

რა მოვბოდე, რისთვის მოვბოდე არ ვიცი, მაგრამ მეწერებოდა და დავწერე:)