вторник, 2 марта 2010 г.

თოვს:)

თოვს.
მურაბას ჩაის ვამატებ და ფანტელებს უყურებ.
ედება სითეთრე მთა-გორებს.
კოხტა გორიდან დაშვება ძნელდება,
სველი ფიფქები აფუჭებს ყველაფერს.
სითეთრე თვალებს ჭრის.
ღამეა.
ცა აქვეა ხელის გაწვდენაზე.
სიცივეს ვეღარ ვგრძნობ.
დაბლა სიბნელეა, მკრთალი ნათურებით.
ვეშვებით.
ქუდს ვკარგავ, სადღაც უკუნეთში.
სუსხი ყელიდან მუცლისკენ მიძვრება.
ვაკეზე ვჩერდებით.
დილაა თოვს ისევ,
დაშვებისას გადაყვლეფილ მუხლზე არაყიან ბამბას გადებ.
თოვს.
მურაბას ჩაის ვამატებ და ფანტელებს უყურებ.
ეს ძველი კადრებიც ფილმივით თვალწინ მიტივტივებს.
თოვს.

Комментариев нет: