აუუუუუუუუუ! ! ! !

დღე აუუუ - თი დაიწყო . . .
აუუუუ რა მეზარება ადგომააააააა!
აუუუ რა სიცივეაააააა! ! ! ფეხს ვყოფ საბნის გარეთ და ვყვირივარ.
აუუუუ ძაღლიც ყმუოდა წუხელ ეზოდან.
აუუუ გაზმორება რა კარგიააააა, ვიჭიმები რაც შემიძლიაა. ბებიის ნაქონი ფანელის ღამის პერანგიც ცოტაცაა და ტანზე შემომეხევა.
აუუუ ნეტავ ვინმე ცხელ-ცხელ ქაფქაფა ჩაის მომიტანდეს საწოლში, არა, ვინ მომიტანს მარტო ვცხორობ, ხოდა ვდგებიი.
აუუუუ რა ცივია იატაკიიიიიი, ფეხშიშველა სამზარეულოსკენ მივტანტალებ.
აუუუუ წინდების და ფლოსტების ჩაცმა მაინც ვიცოდეეეეე, რა მიყვარს ეს ფეხშიშველა სიარული.
აუუუუ, რომ შემეძლოს ასე ვიქნები ალბათ მთელი კვირა. დავლევ ჩაის დავიძინებ, მერე გავიღვიძებ, ისევ ჩაის დავლევ და ისევ დავიძინებ.
აუუუ მართლა როგორ მაკლია ძილი. სიზმრები საშინელი მაქვს, მაგრამ მაინც ძილისგუდა ვარ, წინა ცხოვრებაში ნეტა რა, ან ვინ ვიქნებოდი? გიორგი მეუბნება რომ გველი, თიკოს ეცინება ხმამაღლა, როგორც ვხვდები მასაც მოწონს ეს აზრი. მე კი ამ დროს პირს ვაღებ, ენას ტუჩზე ვადებ და ბეეეეეეე ვიძახი ჩემებურად. ისინი ისევ იცინიან. იციან ჩემი ეს ჟესტი, ანუ ,,ლაითად” გავბრაზდიი.
აუუ მობილური რეკავს. ვეძებ ყველგან, ბალიშის ქვეშ, საბანში, ტანსაცმლის ხროვაში, ტაფასაც კი ავხადე თავი საწოლის სიღრმეში შეცურებულა, ვიხრები ჩაის ჭიქით. საწოლის ქვეშ მობილურს, რომ მივწვდე ნახევრად შევძვერი.
აუუუუუუუუუუუუუუ ცხელი წყალი თითებზე მესხმებააა. გამიგია ასეთ დროს საკუთარი შარდია კარგიო, მაგრამ არააააა არ მომწონს ეს იდეა.
ააააუუუუუუუუ თითები ძალიან მეწვის, ფანელის პერანგზე გრძელ კაბას ვიცმევ, შიშველ ფეხებს ჩექმაში უყრი, გზადაგზა პალტოს და ქუდს ვიფარებ და კიბეებზე ჩავრბივარ. აფთიაქი ხუთას მეტრშია. გარეთ ნისლია და თოვას აპირებს. მიყვარს ასეთი ამინდი. რაღაც უკაცრიელის შეგრძნება კი მოაქვს, მაგრამ მაინც.
ააუუუუუუუუუ აქ მუდამ ხალხმრავლობაა. სოკოებივით არის ქალაქში აფთიაქები მომრავლებული, მაგრამ მაინც სულ რიგებია და რიგები. ცრემლები მომდის და თითებს სულ ვუბერავ. ნეტა მართლა გველი ვიყო, კანს გავიცლი და აღარ ამეწვება, ვფიქრობ უაზროდ.
- დამწვრობის რა გაქვთ? - ვცდილობ ურიგოდ მივაწვდინო ხმა მინის იქით მჯდომ ფარმაცევტს, რომელსაც თითებზე ვარდისფერი ლაქი უსვია და ლამაზად აწკაპუნებს კლავიატურაზე.
ააუუუუ, უფრო ამეწვა.
- დამწვრობის რა გაქვთ? მომეცით! - ხმას აუწიე დაა ზურგს უკან ხმა მომესმა
- ბებიის მიერ გაკეთებული რაიმე მალამო არ მოგეპოვებათ სახლში? მოვიხედეეეეეეე. ბიჭი –კაცი დგას ჩემს წინ, ასე 28 წლის თეთრ ხალათში, არ მიყვარს ფარმაცევტი კაცები , რაღაც არ მომწონს. ახლა დგას ეს ფარმაცევტი კაცი ჩემს წინ და რაღაც მალამოზე მელაპარაკება. რა ბებიის მალამო! რას ბოდავს?
აუუუ, ჩემსკენ წამოვიდა, მომიახლოვდა და უხეშად მეკითხება
_ მაჩვენეთ რა დაიწვით! მეც მორჩილად უწოდებ ხელს.
- ეს ხელი დაიწვით? მეკითხება გაოცებული.
- კი დახედეთ, თითებზე ბევრი არაფერი მეტყობა მაგრამ ძალიან მეწვის.
- კოლხური დაგიამებთ, მეუბნება და მინაზე თითს უკაკუნებს, კოლხურ მალამოს ითხოვს.
აუუუუუუუ კაცის დანახვაზე ვარდისფერლაქიანი ფარმაცევტი ფეხზე დგება იღიმება და პასუხობს - დიახ ბატონო დავით!
აუუუუუუუ პერსონააა, ვფიქრობ ჩემთვის და თითები ისე მეწვის ლამისაა ავღრიალდე. შიშველი ფეხებიც გამეყინა, ფეხის თითებიც ამეწვა. ვარდისფერლაქიანი გამონარნარდა, პატივი დამდო შემომხედა და მკითხა
- რა დაიწვით?
ააუუუუუუ ახლა ამას უხსენი. კოლხური მალამო თეთრხალათიანს უკვე ხელში უჭირავს და მიყურებს.
_ მომეცით წავისმევ, გამოვსტაცე ხელიდან მწვანე ,,ტუბიკი” , წავისვი. შვება ვერ ვიგრძენი.
- კიდევ გეწვით? - მეკითხება.
- ახლა ფეხის თითები, ვპასუხობ უცებ.
- ფეხებიც დაიწვით, თანაგრძნობა ისმის კაცის ხმიდან.
- არა გავიყინე, ვპასუხობ ისევ გაღიზიანებული და რატომღაც დაბლა ვიხედები,
აუუ ხელის მტკაველის სიგრძეზე ფანელის ღამის პერანგი მიჩანს. ექიმიც დაბლა იხედება, მე თავი არ ამიწევია დაბლიდან ამოვხედე, ვხედავ ტუჩები უთრთის.
აუუუუ ვხვდები რა სასაცილო ვარ, არადა ეს ექიმი რა მოწესრიგებულიაა.
- ბებიაჩემს ქონდა ასეთი პერანგი მეუბნება სიცილით.
- ესეც ბებიას ნაქონია ვპასუხობ და სიბრაზისგან დამწვრობა აღარ მასხოვს.
- ზუსტად ასეთი ქონდა, განაგრძობს ექიმი, გრძელ სახელოებიანია ხომ და წინ გვირილა ღილებით?
აუუუუუუუუ ჩემი ღამის პერანგიც ასეთია, ხმამაღლა არ ვპასუხობ, მხოლოდ თავს ვუქნევ.
- ბებია ბალახებისგან მალამოებს აკეთებდა, ხოდა ამიტომაც გკითხეთ წეღან მალამოზე თუ ერთნაირი პერანგები გაქვთ, შესაძლოა მალამოები თქვენც გქონოდათ სახლში, ეცადა ზრდილობიანად აეხსნა წეღანდელი უაზრო კითხვა ექიმმა. ავხედე, არაა ზრდილობის გამოსახატავად სულაც არ მეუბნებოდა უბრალოდ ლაპარაკობდა, რომ ხარხარი შეეკავებინაა, მაინც ვერ შეძლო ერთი კიდევ ამაყოლა თვალი და ახარხარდაააააააა.
აუუუუუ რა გავბრაზდიიიიიიიიიიიიიიიიი! ! ! !
აუუუუუუ რა მალე გათენდააა.
აუუუუუუ ძილი ისევ არ მეყო.
აუუუუუუ ნიცა მთელი ღამე ჭირვეულობდა.
აუუუუუ ისევ მაგრა ცივაა. ფანელის არა ატლასის პერანგი მაცვია, თუმცა ფეხზე შალის წინდები. საწოლთან ფლოსტებიც აწყვია.
აუუუუუუ ცხელი ჩაის სურნელი ნელ ნელა მიახლოვდებაა.
აუუუუუუ ასე ყოფნა ალბათ არასდროს, არაასდროს არ მომწყინდება.
- ფრთხილად ხელი არ დაიწვა, მეუბნება დათო და ჩაის მაწვდის.
აუუუუუუ მინდა სულ,სულ,სულ ასე ვიყოთ.
აუუ მე ისევ პერანგით ვარ, გრძელი ღამის პერანგით, თმაბურძგნული, ოღონდ ბედნიერი. დათო სამსახურში მიდის და მკაცრად პიჯაკშია გამოწყობილი, ისევ ისეა მოწესრიგებული. ნიცას კი ჩემი ფანელის ღამის პერანგით შეკერილ გულის ფორმის ბალიშზე უდევს თავი და ჩვენს საწოლზე ძინავს. რაც არც დათოს დედას და არც დედაჩემს არ მოწონს. შენ დათო გააგიჟე, ახლა ორივე ბავშვს გააგიჟებთ, მეუბნება დედა. დათოს დედა მხოლოდ თავის გადაქნევით შემოიფარგლება ხოლმე.
აუუუუუუუ იმ დღეს რომ თითები არ დამწვოდააააააააააა.