ახლა არც ლექსს ვწერ და არც დღიურს, უბრალოდ . . .
საქართველოს იუსტიციის უმაღლეს საბჭოსა და საქართველოს საერთო სასამართლოებში მოქალაქესთან კომუნიკაციის სტანდარტები

მუხლი 3. პრინციპები
ა.
ბ.
გ
ე. უწყვეტობა - ანუ უწყვეტი კავშირი მოქალაქესა და მოსამართლე, მანდატურს . . . შორის?!

მუხლი 4. კომუნიკაციის დაწყება

მოქალაქის მიღებისას მოხელე ვალდებულია;

ა. დაამყაროს მასთან თვალებით კონტაქტი და გაუღიმოს ( აუუ ეს მომეწონა, გამოდის, რომ მანდატურ -მოსამართლე თვალების ენასაც უნდა ფლობდნენ. კაპას ქალებთან თვალები არ მოჭუტოთ, ვაითუ სხვანაირად გაიგონ! ქალი მოხელემ თვალები სითბოთი უნდა აივსონ, ოღონდ რაღაც დოზით ვაითუ მამაკაცებმა ესეც სხვანაირად გაიგონ!

ე. აგრძნობინოს მას კეთილგანწყობა (ესეც კარგია, მერე მიიღებენ სარჩელებს მოსამართლე წარბშეჭმუხნული დამხვდა და ვერ ვიგრძენი მისი სითბო, ხელი მკაცრად ჩამომართვა და თან გაყინული ჰქონდა)

მუხლი 18. ტანსაცმელი

6. როგორც ქალი, ისე კაცი მოხელეებისთვის აკრძალულია მოკლე შარვლის ტარება.(დადიან ეტყობა და)

7. კაბა, რომელსაც ქალი მოხელე ატარებს,( მინიშნებაც კარგია! ! ! ) არ უნდა იყოს ღრმად ჩაჭრილი და არ უნდა სცდებოდეს მის მუხლებს.( თუ აცდააააა, მტრისას! არც დაჯდომისას არ უნდა გამოჩნდეს მუხლისთავი ეტყობა, ბაბუაჩემმა დაწერა მგონი ეს მუხლი, თუმცა თვითონ ოფიციალურად სამი ცოლი ყავდა და არაოფიციალურს მე არავინ მეუბნებოდა)

8. ქალი მოხელეებისათვის დაუშვებელია ღრმად ჩაჭრილი ზედატანის ტარება. ( ეტყობა ვიღაცას მეტის მოთმენა აღარ შეუძლია, ხოდა აკრძალა, არადა რას გიშლის როგორც ბაბუაჩემი იტყოდა ,,თვალს ახარებს ჩემო ბატონო”)