ბაბუ

- იმერელი იქნები? – მკითხა ბაბუას ხნის კაცმა მარშუტკაში, ჯერ გაუღიმე და თავი დაუქნიე.
- ზესტაფონიდან ხარ? ვანიდან? ბაღდადიდან? ხონიდან? საჩხერიდან? სამტრედიიდან? თერჯოლიდან? ჭიათურიდან? ხარაგაულიდან? - ჩაამოყარა უცებ.
- არცეთიდან –უპასუხე ღიმილით.
- იმერელი, რომ იყავი მივხვდი, შეგხერდე და მაშინვე მივხვდი –არ დაცხრა მოხუცი.
- როგორ მიხვდით? - გულუბრყვილო გამომატყველებით ვკითხე მე. აი, შტერი გოგოები რომ სვამენ კითხვებს ისე, ბოლო მიხვდ – იიიიიიით? გავაგრძელე. კარგ ხასიათზე დავდექი. უფ, ამოვისუნთქე და სამსახური დროებით გადამავიწყდა.
-მივხვდი რა - ახალგაზრა ბიჭივით შეიშმუშნა მოხუცი. ისევ გაუღიმე.
-ზარი გამაშვებინეთ რა -მთხოვა მოულოდნელად. სადღაც დარეკა, არ უპასუხეს, სახეზე წამოწითლდა და შემომხედა. ჩემი ჩასვლის დრო იყო, დავემშვიდობე და ჩამოვედი.გზა გადავირბინე და სამსახურის კარი შევარე რომ SMS მომივიდა.
-მე აკაკი ვარ, მარშუტკაში რომ ზარი გამაშვებინეთ, ვიმეგობროთ - ჩემს ხარხარზე მთელი სამსხური გარეთ გამოეფინა და გაოცებულები შემომცქეროდნენ.

აკაკი ბაბუა ახლაც ვერ წარმომიდგენია როგორ კრეფს SMS , თუმცა კი ახლაც ვხარხარებ როცა ის SMS მახსენდება.