კუ

მგონია კუ ვარ.
კუზში მაქვს წყალი, პური, სევდა და ვნება.
წყალი, იმისთვის რომ არ გამოვშრე, ცოცვა შევძლო.
პური, არსობისააო და მეც ვიარსებო მინდა, თუმცა არსებობის არსი რაა ვერ მიმხვდარვარ.
სევდა, გამომატანეს, ყველამ თავისი დამაწია გზადაგზა, თუმცა რა დაწევა მინდოდა, ისე ნელა დავბობღავ.
ადგნენ და სევდა შემომტენეს ნაძალადევად. ერთმა; უღმერთოდ დავრჩიო,მეორემ გამრიყესო, მესამემ წყალში შევდიოდიო და დაშრაო. მეოთხემ შვილს ვერ ვიყოლიებო, მეხუთემ ქალებს არ მოვწონვარო, აუუუუუ ახლა თქვენ გტენით არა ამ სევდებს?
ვნება? ქალი ვარ რაღა, დედალი კუ და მინდა რომ მწვავდეს.